مقایسه ی ابعاد کمال گرایی، سیستم های مغزی-رفتاری و تاب آوری در بیماران عروق کرونر و افراد عادی

مقدمه: امروزه در جوامع مختلف با روند صعودی بیماری­های قلبی–عروقی مواجه هستیم. مطالعه­ی حاضر با هدف مقایسه­ی ابعاد کمال­گرایی، سیستم­های مغزی-رفتاری و تاب­آوری در بیماران عروق کرونر و افراد عادی می­باشد. روش­کار: در این پژوهش علی-مقایسه­ای، داده­ها از 150 نفر بیمار عروق کرونری مراجعه­کننده و بستری شده در بیمارستان­های قلب و عروق شهر تهران در سال 1392 و 150 نفر سالم جمع­آوری شدند. این افراد با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس کمال­گرایی چندبعدی فراست، مقیاس سیستم­های بازداری و فعال­سازی رفتاری کارور وایت و مقیاس تاب­آوری کانر-دیویدسون بودند. جهت تحلیل داده­ها از روش­های آماری تحلیل رگرسیون لجستیک دوجمله­ای و یو مان-ویتنی و نسخه­ی 18 نرم­افزار spss استفاده گردید. یافته­ها: بر اساس نتایج، ابعاد کمال­گرایی متغیرهای تردید نسبت به اعمال، انتظارات والدین و نظم و ترتیب با متغیر ملاک (در دو وضعیت بیمار و سالم) رابطه­ی مثبت و معنی­دار داشتند (05/0>p). در سیستم مغزی-رفتاری، بازداری رفتاری و تفریح­طلبی فعال­سازی با متغیر ملاک رابطه­ی منفی و معنی­دار و جنگ و گریز با متغیر ملاک، رابطه­ی مثبت و معنی­دار داشتند (05/0>p). تاب­آوری در دو گروه بیمار کرونری و افراد سالم، تفاوت معنی­داری نشان نداد (158/0=p). نتیجه­گیری: اجزای خاصی از ابعاد کمال­گرایی و سیستم­های مغزی-رفتاری با بیماری عروق کرونر قلب، ارتباط اختصاصی دارد و می­توانند مولفه­های مناسبی در تحلیل­های روان­شناختی بروز بیماری کرونر قلب باشند.